بندر شانگهای چین

بندر شانگهای از سده پنجم تا هفتم میلادی در قالب یک بندر تجاری فعال بود و از قرن سیزدهم و بعد از به رسمیت شناخته شدن شهر شانگهای، این بندر به یکی از مراکز اصلی تجارت چین تبدیل گشت.

در اواسط قرن نوزدهم بعد از تصویب معاهده نانجینگ، زیرساخت ها و امکانات این بندر برای پذیرش کشتی های بزرگ باری خارجی توسعه داده شد و همین امر باعث گردید که اهمیت تجاری بندر شانگهای در جهان چندین برابر شود.

در دوران انقلاب چین در سال ۱۹۴۹ بندر شانگهای از نظر فعالیت تجاری با رکود شدیدی روبرو شد. اما این بندر بعد از اعمال تغییرات اقتصادی در دهه ۱۹۹۰ توسعه و گسترش یافت و این روند توسعه به قدری بود که آن را به تبدیل به بزرگترین و پردترددترین بندر کانتینری جهان کرد.

بندر شانگهای چین به عنوان یکی از مهم ترین دروازه های اقتصادی شرق آسیا، نقش حیاتی در تجارت بین المللی ایران دارد و بسیاری از تاجران و بازرگانان ایرانی به دنبال برقراری روابط تجاری با این بندر و حمل دریایی از چین به ایران هستند.

این امر به دلیل موقعیت استراتژیک، امکانات پیشرفته و خدمات متنوع بندر شانگهای است که امکان تجارت کارآمد و مقرون به صرفه را فراهم می کند.

واردات کالا از بندر شانگهای به ایران به روش های مختلفی انجام می شود و روش حمل و نقل دریایی بهترین گزینه برای کالاهای وارداتی و صادراتی به شمار می رود.